❤️🕉Jaka to sztuka kochać Boga? Uważanego za uosobienie dobra i doskonałości? A gdyby tak pokochać ludzi? Także tych zbłąkanych współbraci w wędrówce przez manowce ? Kochasz ich ? Zastanawiasz się co to znaczy ? W Czym się to przejawia? To pytania które możesz zignorować pod warunkiem, że nie zaczniesz mówić o swojej miłości do Boga. Jeśli brać pod uwagę koncepcję, iż jesteśmy dziełem jego tworzenia to najpiękniejszym z efektów naszej egzystencji byłaby harmonia tego świata bez wojen i walki. Wtedy jego dzieło można by nazwać doskonałym a ludzi godnymi twórcy. Ale jeśli o nim mowa to najbardziej wątpię w jego zapotrzebowanie na ludzkie hołdy. Jakiż musiałby być to egoista by potrzebować czołobitnego, uniżonego wielbienia o walkach w jego imieniu nie wspominając. Jak dalece człowiek pogubił się w swych koncepcjach by z pełnego miłości aktu tworzenia zrobić zależność niemal instytucjonalną.... by uważać się za najwyżej postawionego w wydumanej hierarchii , z uprawnieniem do niszczenia darowanego mu świata i jego współmieszkańców . Jak można mówić o miłości dewastując planetę, która nas nosi i żywi... Kwintesencją boskiej twórczości jest MIŁOŚĆ właśnie . To ona może zmieniać nas z użytkowników tego świata w współtwórców . Najdoskonalsza z form aktywności przejawiajaca się w pomnażaniu korzyści na wszystkich poziomach bytu. Dlatego uważam Miłość za formę doskonałą a jej odczuwanie za najskuteczniejsze narzędzie ewolucji. Kierując się wyłącznie miłością do świata który wspólnie dzielimy a powinniśmy tworzyć , przestalibyśmy walczyć ze sobą o cokolwiek . Nic nie byłoby warte więcej niż życie, rownież życie zwierząt. Chronilibyśmy naturę ,powietrze, wodę ,skończyłby się wyzysk. Człowiek kierujący się miłością nie musiałby mieć więcej niż inni. Byłby szczęśliwy z osiągnięć innych bo wszystko tworzyłoby wspólny, dobry świat . Religie powinny przeminąć razem z wojnami zostawiając swoich świętych neutralnymi oświeconymi, istotami dostępnymi dla wszystkich . Wyrażało by się Boga w codziennej miłości do świata i siebie samych bo dopiero wtedy kochając w pełni zaslygiwalibysmy na przypisanie swojego rodowodu boskiej ingerencji. Na co Bogu ta hipokryzja i hołdy jeśli jego twory demolują świat który stworzył .... Doszliśmy do tego, że dzieła architektury są cenniejsze od natury która daje nam życie . Nie ratujemy skażonego powietrza, jałowej, zatrutej chemią ziemi, zaśmieconych oceanów, nie kładziemy kresu wojnom, które wywołuje chciwość ... Czy takiego świata chcemy dla swoich dzieci? Jeśli ktoś ten świat dał do mieszkania nam , przekażmy go naszym najbliższym w formie godnej miłości do nich. A to zaczyna się w codziennym uśmiechu , życzliwości, bezinteresowności. To wszystko jest wdzięcznością - odbiciem miłości ❤️🦋🌸😘🌹🕊🦚🕉(tekst Renata Radlak Dominik)
